ANTI-WEB.COM

Estuvisteís en aquel historico concierto que dio Jon Spencer Blues Explosion en el Kafe Antzokia? Ahora, Jon Spencer regresa con: HEAVY TRASH. Estais avisados.

Heavy Thrash es el grupo de Jon Spencer y Matt Verta-Ray, dos músicos dispuestos a explorar el nexo de unión entre el punk rock y la música de raíces. Spencer empezó a llamar la atención en 1985 por su primitiva manera de tocar la guitarra y su voz cruda en los frenéticos mercaderes del ruido Pussy Galore. Cuando Pussy Galore desapareció en 1990, formó junto al guitarrista Judah Bauer y el batería Russell Simins la Jon Spencer Blues Explosion. Gracias a su mezcla de Rythm&Blues, los aullidos de blues pantanoso de Spencer y un sonido de potente y fracturado post-puk, la Jon Spencer Blues Explosion se convirtió en uno de las bandas indis más aclamadas de la década de los noventa.

A pesar de su trabajo con la Blues Explosion, Spencer siempre ha encontrado tiempo para ampliar sus inquietudes musicales y ha trabajado con R.L. Burnside, Boss Hog, The Gibson Brothers, Dub Narcotic Sound System, y Spencer Dickinson.

En 2005, Spencer comenzó a escribir y grabar material con Matt Verta-Ray, bajista en los dos primeros álbumes del exitoso grupo alternativo Madder Rose y guitarrista de la banda de blues punk Speedball Baby, que ya había girado con la Blues Explosion. Tanto Spencer como Verta-Ray han grabado con la leyenda del R&B Andre Williams: Spencer colaboró en su álbum de 2000 The Black Godfather y Verta-Ray en Bait and Switch en 2001. Spencer y Verta-Ray llamaron a su colaboración Heavy Trash y en 2005 editaron su primer álbum bajo el mismo nombre. En él se alejaban ligeramente de las texturas blues de sus anteriores trabajos y se aproximaban al rockabilly y al honky tonk. El álbum fue coproducido por Verta-Ray en su estudio de grabación en Nueva York. En 2007 se publicaba su segundo álbum, Going Way Out with Heavy Trash.

ANTI-k BAT, BI, HIRU KOMAGATAren erakusketa aurkezten du

Beste bultzada bat Liburutegiari, hiritarrek kulturarekiko topa-gune gisa erabil eta goza dezaten.
Talde-praktika, partaidetza sustatzen duena, indartzea. Ez da lan samurra. ANTI- liburudendaren lankidetza eskatu da horretarako, kultura garaikidearen sorkuntzan eta hedakuntzan baitihardu 2005az geroztik.

Katsumi Komagata
Diseinu grafikoaren munduan 25 urte baino gehiago daramatza eta bere herriko sortzailerik garrantzitsuenetako bat dugu Katsumi Komagata. Haurtxo eta umeentzat garatu dituen ikusmen-estimulaziorako hainbat liburu argitaratu ditu 1990az geroztik, eta edade guztietakoentzat gertatu dira Komagataren lanak erakargarri, beren “ikuste-poetika” medio; hitzak baino harago doazen istorioak kontatzen dituzte koloreak, argiak, itzalak, forma zabalgarriak eta egiturak erabilita. Itsuentzako ukipen-liburuak ere sortu ditu.

Hainbat dira lan horiei esker Komagatak irabazi dituen sariak, Boloniako Umeentzako Liburuen Nazioarteko Azokak 2000. urtean emandakoa eta Tokioko umeentzako Kyushu ospitalean haurrekin egindako lanari esker eskuratu zuen 2006ko Tokyo Design Award delakoa besteak beste.

Haurtxoentzako “Little eyes” liburu-saila diseinatzean, ume txikien jakin-mina suspertu nahia ez ezik, gurasoen eta seme-alaben arteko elkarreragina piztu gura ere izan zuen bultzatzaile. Balio beza erakusketa honek egiteko horietan murgildu diren guraso guztiei zuzendutako omenaldi gisa.

“Alaba zaharrenak, txikitxoa zenean, oso harreman estua zeukan amarekin; ni, ordea, ez ninduen ezagutzen. Hiru hilabete zituela niri erreparatzen hasi zenean, begiak mugi zitzan saiatu nintzen, karta bat erabilita. Ordutik aurrera sentitu nuen gure arteko harremanari ekin geniola. Hitzen bidez komunikatzerik ez bageneukan ere, komunikaziorako beste bide bat aurkitu genuen, eta atsegin gertatu zitzaidan berarentzako liburuak eginez joatea hazten zen neurrian. Harrezkero, txikienei zuzendutako lanak egiteko interes handia daukat”.

Zuri-beltzezko jolasek eta sorpresek ematen diote hasiera bildumari. Ondoren koloreak datoz, eta konplexutasuna gero eta handiagoa da, figuraziora iritsi arte. Zentzumenen esperientzia guztietatik igarotzen da (hitzak, irudiak, egiturak eta formak), adinen arabera egokituta eta pedagogia-azterlanetan oinarrituta dagoen ustekabeko esperientzia dimentsioaniztuna garatuz. Aitak alabarekin izaniko esperientzia du, hala ere, diseinuak abiapuntu nagusi:

“Umeentzako liburuak ekoizten direnean, oso gauza “maitagarriak” egiten saiatzen dira gehienak, “liluragarriak” izatea bilatuz. Hori ondo dago baina, batzuetan, niretzat, “umeei” zuzenduegi daude. Gauza txikiak, xumeak, eskaintzen badizkiegu, irudimena erabiltzen utziko diegu, bidea emanez beraiek pentsa dezaten. Gauza asko erakusten badiegu, ordea, ez dute inoiz pentsatuko, arreta guztia beharko baitute erakusten diegun guztiari erreparatu ahal izateko. Beraientzat ezaguna denetik abiatu eta gauza xumeak erakusten dizkiegunean, honela galdetuko diote beren buruari: Zer gertatuko ote da orain? Zer ote da hau? Galdera horiei erantzutea, jarrera hori sustatzea, irudimen mota hori, horixe da umeari eskaini nahi diodana. Eta elkarrizketa, inguruko nagusiekiko trukea. Zentzu horretan, gauzari xumeenak bihurtuko dira sortzaileenak”.

Erakusketa

“Les Trois Ourses” Elkarteak diseinatu zuen Amorebietan ikusgai izango den erakusketa, eta Italian, Frantzian eta Portugalen barrena izan da. Hiru Hartz Emeen elkartea 1988an sortu zuten bibliotekari batzuek. Umeentzat lan egiten duten artistei laguntzen diete, aurkitu ezinak diren liburuen zabalkuntza egiten dute eta erakusketak imajinatu eta diseinatzen dituzte. Horrezaz gain, pertsonak prestatu eta animatzen dituzte liburuen munduan murgil daitezen.Urte asko dira Bruno Munariren ondarea hedatzen hasi zirela, eta Marion Batailleren ABCD ekoizpenaren (Espainian Kokinos-ek argitaratua) atzean daude gaur egun.Amorebieta-Etxanoko Liburutegian Komagataren lanetako asko izango dira eskuartean erabiltzeko moduan.